-
1 dzikus
Ⅰ m pers. (N pl dzikusy) pot. 1. (członek dzikiego plemienia) savage obraźl.- otoczyła go grupa dzikusów he was surrounded by a bunch of savages- stroni od ludzi jak jakiś dzikus he stays away from people like some lonerⅡ m anim. (zwierzę) wild beast* * *savage, barbarian* * *mppl. -y1. (= człowiek pierwotny) savage, barbarian.2. pog. (= mruk) uncouth person.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dzikus
Перевод: с польского на английский
с английского на польский- С английского на:
- Польский
- С польского на:
- Английский